In juli 2010: elektronische muziekmuzikant Remy Stroomer (ook bekend als REMY) nam de eerste versie op van een stuk ambient muziek. Het werd een reis van een uur die soms in het solowerk van de componist zou kunnen vallen, maar er werd besloten dat dit project gepresenteerd zou worden als een nevenproject genaamd "Planèt van de Arps".
De naam verwijst naar het muzikale fenomeen arpeggio (al dan niet geproduceerd door een arpeggiator), Halton Arp en zijn Atlas of Peculiar Galaxies, Alan R. Pearlman en zijn legendarische ARP-synthesizers, en dat dit ook een knipoog is mag duidelijk zijn. 'kijk naar de sciencefiction-franchise "Planet of the Apes".
Zodra de eerste versie van het nummer was opgenomen, had Remy het in gedachten om een collega-muzikant bij dit project te betrekken, omdat hij het gevoel had dat hij een extra touch nodig had voordat het mogelijk kon worden uitgebracht.
Toen het Ricochet Gathering-evenement in oktober 2010 in Berlijn plaatsvond, vroeg Remy Wolfram Spyra om deel uit te maken van dit ambient-werk. Hoewel "Der Spyra" eraan wilde werken, leek er tijdgebrek te zijn en hadden vooral de twee artiesten andere prioriteiten op dit moment. Het project werd opgeschort.
Toen Remy op 15 september 2012 werd uitgenodigd om op te treden in het Zeiss Planetarium in Bochum (Duitsland), besloot hij dit specifieke muziekstuk te spelen. Simpelweg omdat het perfect op deze plek zou passen. Er zijn enkele toevoegingen en wijzigingen aangebracht en tijdens dit soloconcert is versie 2.0 uitgebracht.
Bijna twee jaar zijn verstreken sinds Rémy een concertavond organiseerde in de Ruines de Brederode in Santpoort. Zuid (Nederland), 27 juni 2014. Voor de training programmeerde Remy vervolgens zijn groep Free Arts Lab en Wolfram Spyra.
Om de avond af te sluiten ontstond het idee om een improvisatie te maken rond een bewerkte versie van "Planet of the Arps".
Wat er gebeurde was anders dan Remy in gedachten had. Door de omstandigheden had hij geen tijd om de samenwerking te herhalen.
en vlak voor de show werd besloten dat Spyra's partner en zangeres Roksana Vikaluk zich bij hen zou voegen.
Het resultaat: een 20 minuten durende live versie van “Planet of the Arps”, in een geheel geïmproviseerde setting. Het resultaat was bij wijze van spreken echt spannend. Muzikaal en sfeervol leek alles op zijn plaats te vallen.
Later duurde het meer dan vier jaar - er werd besloten dat "Planet of the Arps" moest worden uitgebracht.
Zijn huidige vorm: het originele stuk, geremixt en gesublimeerd met elementen van live performance.
Laten we het zien als een project dat deze tijd nodig had om te evolueren en de versie te bedenken om naar te luisteren op deze "Planet of theArps".